-
1 baculi (pl от baculus)
Макаров: жезлы, скипетры, посохи (как символ власти)Универсальный англо-русский словарь > baculi (pl от baculus)
-
2 baculus
stick, walking stick, staff; lictor's rod/staff (not fascas); scepter; crozier -
3 baculus
băcŭlum, i, n. ( băcŭlus, i, m., rare, and not before the Aug. period; Ov. M. 2, 789; id. F. 1, 177; App. M. 7, p. 194, 30; Aus. Epigr. 53; Isid. Orig. 20, 13, 1; Vulg. Gen. 38, 25; id. Psa. 22, 4; cf. bacillum), [like baktron, from root ba- of baxô, bibaxô, bainô, to go = Sanscr. ga], a stick, staff, as a support in walking (class.; while scipio is a staff for ornament, and fustis a stick for beating; Doed. Syn. III. p. 266 sqq.; but later used in all these signiff.; cf.B.bacillum): proximus lictor, Sextius, converso baculo oculos misero tundere coepit,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:baculum agreste,
Ov. M. 15, 655:pastorale,
Sil. 13, 334; Ov. M. 8, 218; 14, 655; 15, 659; 6, 27; 8, 693; id. F. 1, 177; Claud. Epigr. 2, 3; 2, 26; 2, 484:baculi crassitudo,
Plin. 20, 23, 96, § 255.— So, baculum (-us) et pera, staff and pouch, badges of Cynic philosophers, Mart. 4, 53; App. Mag. p. 288, 6; Aus. Epigr. 53 (cf. bactroperita); Cels. 8, 20; Vitr. 10, 6; Plin. 30, 14, 44, § 129 Gron.; cf.:in baculo me transivi Jordanum istum,
i.e. as a poor pilgrim, Vulg. Gen. 32, 10.—Also, the augural staff or lituus, Liv. 1, 18, 7.— A sceptre:baculum aureum (regis) berylli distinguebant,
Curt. 9, 1, 30; Flor. 3, 19, 10; cf. id. 4, 11, 3. —And of the sceptre on the stage, in tragic representations, Suet. Ner. 24 Oud.:corpora serpentum baculi violaverat ictu,
Ov. M. 3, 325; Col. 2, 20 (21), 4:summa papaverum capita dicitur baculo decussisse,
Liv. 1, 54, 6:baculorum subactiones,
blows with small staves, sticks, Vitr. 2, 4; 7, 3.—In eccl. Lat. from baculus; trop., a support, stay:2.an speras in baculo arundineo,
Vulg. 4 Reg. 18, 21:baculum senectutis nostrae,
id. Tob. 10, 4.—As instrument of wrath, rod, Vulg. Isa. 10, 24. -
4 baculi
['bækjʊlaɪ]2) Макаров: (pl от baculus) жезлы, (pl от baculus) скипетры, (pl от baculus) посохи (как символ власти) -
5 baculi
pl от baculus -
6 baculi
[ʹbækjʋlaı] pl от baculus -
7 baculus
-
8 baculus
n (pl baculi) лат.посох, жезл, патериця; скіпетр* * *n; лат.жезл, посох ( як символ влади); скіпетр -
9 baculus
-
10 baculi
['bækjulaɪ]мн. от baculus -
11 baculus
['bækjuləs]сущ.; лат. мн. baculiскипетр, жезл, посох -
12 посохи
1) Religion: baculi2) Makarov: baculi (pl от baculus) (как символ власти) -
13 скипетры
1) Religion: baculi2) Makarov: baculi (pl от baculus) -
14 жезлы
Makarov: baculi (pl от baculus) -
15 baculum
băcŭlum, i, n. ( băcŭlus, i, m., rare, and not before the Aug. period; Ov. M. 2, 789; id. F. 1, 177; App. M. 7, p. 194, 30; Aus. Epigr. 53; Isid. Orig. 20, 13, 1; Vulg. Gen. 38, 25; id. Psa. 22, 4; cf. bacillum), [like baktron, from root ba- of baxô, bibaxô, bainô, to go = Sanscr. ga], a stick, staff, as a support in walking (class.; while scipio is a staff for ornament, and fustis a stick for beating; Doed. Syn. III. p. 266 sqq.; but later used in all these signiff.; cf.B.bacillum): proximus lictor, Sextius, converso baculo oculos misero tundere coepit,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142:baculum agreste,
Ov. M. 15, 655:pastorale,
Sil. 13, 334; Ov. M. 8, 218; 14, 655; 15, 659; 6, 27; 8, 693; id. F. 1, 177; Claud. Epigr. 2, 3; 2, 26; 2, 484:baculi crassitudo,
Plin. 20, 23, 96, § 255.— So, baculum (-us) et pera, staff and pouch, badges of Cynic philosophers, Mart. 4, 53; App. Mag. p. 288, 6; Aus. Epigr. 53 (cf. bactroperita); Cels. 8, 20; Vitr. 10, 6; Plin. 30, 14, 44, § 129 Gron.; cf.:in baculo me transivi Jordanum istum,
i.e. as a poor pilgrim, Vulg. Gen. 32, 10.—Also, the augural staff or lituus, Liv. 1, 18, 7.— A sceptre:baculum aureum (regis) berylli distinguebant,
Curt. 9, 1, 30; Flor. 3, 19, 10; cf. id. 4, 11, 3. —And of the sceptre on the stage, in tragic representations, Suet. Ner. 24 Oud.:corpora serpentum baculi violaverat ictu,
Ov. M. 3, 325; Col. 2, 20 (21), 4:summa papaverum capita dicitur baculo decussisse,
Liv. 1, 54, 6:baculorum subactiones,
blows with small staves, sticks, Vitr. 2, 4; 7, 3.—In eccl. Lat. from baculus; trop., a support, stay:2.an speras in baculo arundineo,
Vulg. 4 Reg. 18, 21:baculum senectutis nostrae,
id. Tob. 10, 4.—As instrument of wrath, rod, Vulg. Isa. 10, 24. -
16 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – / Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u. 15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7.
-
17 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – ⇒ Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u.————15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7. -
18 baculum
См. также в других словарях:
BACULUS Episcopalis seu Pastoralis — pedum, cambuta, Episcoporum et Abbatum in Communione romana gestamen est. Ferula dicitur, apud Luithprandum Histor. l. 6. c. 11. et Auctorem Appendicus Reginonis ad A. C. 964. Virga Pastoralis atque Crocea, h. e. baculus subalaris, in quadam… … Hofmann J. Lexicon universale
BACULUS Peregrinatorius — in Philosophorum olim supellectile, ut vidimus retro in voce Bactroperatae. Vide quoque ubi de Baculis Cantorum et de Baculo Iacob. Hosinter Christianos Monachi imitati sunt, iique qui Hierosolymam, peregrinationis sacrae, ut vocant, ergo… … Hofmann J. Lexicon universale
BACULUS seu FUSTIS ROTUNDUS — quô rei ad necem a Carnifice percuti solebant, vide infra Tympanum, it. Virga: uti de alio Baculi excruciantis genere, Lemmate Uncae manus … Hofmann J. Lexicon universale
BACULUS — I. BACULUS Graece βακτηρίκ, non tam sceptrum, quam Virga Regum, Regiminis insigne et τῆς ἀρχῆς σύμβολον, etiam extremâ Graeciâ, fuit, teste Pachymere, quam Δικανικίου appellatione, in Magistratibus, non semel donat Codinus de Officiis Aulae… … Hofmann J. Lexicon universale
baculi — plural of baculus … Useful english dictionary
MANUS Justitiae — Gallis vocatur Virga Regia seu Baculus, Imperii nota adeo insignis, ut eius traditione Regia dignitas resignata intelligeretur. Ita enim Guntrannus Childebertum nepotem sibi successorem declaravit, ut auctor est Greg. Turonens. lib. 7. c. 73. E… … Hofmann J. Lexicon universale
ABJECTIO — Baculorum, inter ritus olim erat, in reverentiae signum adhiberi solitos, ad Euangenilectionem; quemadmodum et statio ac capitis retectio: Quae tria unicô versiculô attigit Hildebertus Opere metricô de sacrif. Missae Plebs beculos ponit, stat… … Hofmann J. Lexicon universale
HASTA — I. HASTA Regiae olim dignitatis insigne, Iustin. l. 43. c. 3. cuius traditione quoque feuda collata sunt, sicut posteri virga, festuca baculo prioris vice uti coepêre. Hinc et ferula camboca, pedum, baculus pastoralis, muneris insigne, quod non… … Hofmann J. Lexicon universale
LUCUBRATIO — apud Plin. Prologo Operis, ubi, postquam Inscriptionum apud Graecos miram feliciatem ostendit, pergit, Nostri crassiores, Antiquitatum, Exemplorum, Artiumque Facetissimi Lucubrationum a lucubro, qui ut faculae cerata, et vocatur Panos vel Phanos … Hofmann J. Lexicon universale
PALANGAE seu PHALANGAE — Plinie fustes sunt teretes, qui navibus subiciuntur, aut quibus idem opus plures baiulant. Nonius; fustes sunt teretes, qui navibus subiciuntur, cum attrabuntur ad pelagus, vel cum ad littora subdncuntur. Quem in sensum Pollux l. 7. c. 35. §. 9.… … Hofmann J. Lexicon universale
PAPYRUS — a charta differt: materies namque fuit, ex qua charta, quod circa Alexandri M. aetatem primum repertum quibusdam, fieret. Necilli chartae datum nomen, nisi cum Epistolis salutatricibus inserviret. Est enim χάρτης Graecum a χαίρειν, gaudere,… … Hofmann J. Lexicon universale